Od roku 2002 Tomasz Szpakowski i Grzegorz Malik rozpoczęli starania o dzierżawę KAPONIERY 8813 udało się dopiero w roku 2004. Z dniem 20 października, za sprawą kilku zapaleńców, rozpoczęły się pierwsze prace rewitalizacyjne. Odkopano przelotnię oraz wyniesiono ze schronu cały zalegający w nim gruz oraz śmieci. Następnie ręcznie zaczęto skuwać ceramiczną posadzkę ze stropu i przyległe do obiektu schody oraz odkuto zamurowane strzelnice.

Kolejnym etapem było odsłonięcie bryły schronu, tu wkroczył ciężki sprzęt budowlany (wywieziono ponad 60 wywrotek gruzu i ziemi). Z czasem zamontowano dwie kraty przeciwsztormowe oraz wewnętrzne drzwi gazoszczelne. Bardzo dużo czasu pochłonęło oczyszczenie z rdzy i smaru oraz pomalowanie stalowej wewnętrznej warstwy sztywnej
i przeciwodpryskowej stropu oraz ściany narażonej, jak też samo kilkukrotne gruntowne pomalowanie nowoczesną śnieżnobiałą farbą wszystkich ścian, a także oczyszczenie
i pomalowanie posadzki. Kolejne lata to dalsze prace na zewnątrz i wewnątrz obiektu: konserwacja kopuły pancernej, smołowanie stropu, oczyszczenie i malowanie w barwy maskujące ścian zewnętrznych, zamontowanie wsporników pod siatki maskujące.

W miarę możliwości przez cały czas pozyskiwane są elementy wyposażenia schronu za zgoda Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, które po pracach konserwatorskich montowane są na pierwotnych miejscach wewnątrz obiektu tj. kilka par drzwi gazoszczelnych, główne drzwi pancerne, elementy wentylacji, elementy systemu odprowadzania gazów prochowych, rury głosowe, elementy peryskopu, umywalka, toaletą systemu tureckiego oraz spłuczka. W ścianach odtworzono zawory gazoszczelne. Pozostają jedynie niewielkie prace kosmetyczne związane z samym otoczeniem schronu tzn. odtworzenie warstwy ziemnej stropu, ukształtowanie prawej części nasypu ziemnego i zainstalowanie siatek maskujących. Wszelkie prace rewitalizacyjne schronu zostały wykonane i sfinansowane za pomocą środków własnych grupy.

Od 2008 r. rozpoczęto tworzenie ekspozycji muzealnej związanej z losami Przemyśla
i „Linii Mołotowa” w okresie II wojny światowej. Wyeksponowano wiele umundurowania
i wyposażenia żołnierzy walczących podczas II wojny światowej. Znaleźć tu można pełno postaciowe manekiny ubrane w niemieckie i radzieckie mundury z różnych okresów II wojny światowej. Każdy żołnierz posiada oryginalne oporządzenie oraz elementy uzbrojenia.
Zgromadzono oryginalne dokumenty, gazety, elementy codziennego użytku żołnierzy jak również ludności cywilnej. Na ścianach zobaczyć można liczny zbiór archiwalnych fotografii przedstawiających „Kaponierę 8813” oraz Przemyśl podczas działań II–go wojennych. Uwagę zwiedzających przyciągają przekrojowe zbiory amunicji oraz menażek z I i II wojny pochodzące z całego świata. Wiele miejsca zajmują oryginalne elementy wyposażenia technicznego schronu.